معراج الشهداء

بعد از عقد با ماشينی که از دوستانش گرفته بود رفتيم گلستان شهدا.
من سرم پايين بود و خجالت می کشيدم.
پرسيد： “اين قدر سخت بود انتخاب من؟ خيلی دير بله دادی!!!”
آرام گفتم："ببخشيد، می خواستم فکر کنم.”
گفت："ولی من انتخابم رو کرده بودم. خدا رو هم شکر می کنم که خواسته ام رو برآورده کرد.”

پرسيدم："مگه خواسته شما چی بود؟”
گفت："زنی به اين خوبی.”

انگار ته دلم جا گرفته بود.

گفتم："خواهش ميکنم. خوبی از خودتونه.”

بابايم اعتقاد داشت اگر کسی ايمان داشته باشد، اخلاق هم دارد و زندگی کُن است و رضا همين طور بود.

شهيد حاج رضا کريمي
هزار از بيست، ص۲۵